17 Nisan 2010 Yine Bir Cumartesi Günü Yine İzmir Yine Şebnem Ferah …

Biletimi aldım. Sabah 8.30 da İzmir Arena kapısına gittim Ben gittiğimde kimse yoktu. Durakta indim gala konserinde tanıştığım bir arkadaşım da gelmiş nasıl gideceğim diye dolanıyor. İnternetten baktığım için yolu biliyorum. Arena deniz kenarında , yalnız Arena ile yol arasında tren yolu var ve geçilecek yer yok. Araba ile geldiysen ilerden geçebilirsin. Ancak o giriş de neredeyse 1 Km ilerde yürüyerek gelenler için ya da belediye otobüsleri ile gelenler için giriş biraz sıkıntılı, neyse konser alanına ulaştık. Sadece gelen biz vardık . Sadece 2 kişi Neden? Çünkü Diğerleri Bulamamıştı.Mekân yeni inşa edilmişti ve pek tanınmıyordu… Ama çok güzel bir yerdeydi denize sıfır çok güzel esinti İle konserde olmak bambaşka… Gittik en önde kurulduk Görevli bize oturmamız için karton getirdi .

Müzik dinledik yarım saat sonra 2 kişi daha geldi. Toplam 4 kişi olduk. Mekânın sorumluları kontrolleri yaparken bizi gördüler ve yanımıza geldiler. Biraz sohbet ettik. Güzel konser olacağını yalnız sıralamanın çok önemli olduğunu Şebnem Ferah’dan sonra bütün alanın boşalacağını anlattık. Biraz da çocukluk yapıp bu mekânın ilk müşterileri biziz. Bize ne hediye vereceksiniz diye aramızda laflarken görevli 4 adet ekstra bilet getirdi ve ilk müşterileri olmanızın şerefine hediye olarak dağıttı.Çok şanslıydık.. Hemen kardeşimi aradım ve o da geldi Diğer bileti o kullanacaktı. Neyse biletleri aramızda paylaştık .

Bir yağmur yağıyor bir güneş açıyor bizde sürekli yer değiştiriyoruz zaten yaklaşık olarak 1 saat boyunca da kimse gelmedi görevli müesseden diyerek bir koli su getirdi,valla çok sevdim bu ilgiyi. Saat geçiyor zaman ilerledikçe sayı artıyor 4 kişi oluyor 10 sonra 20 30 böyle böyle görüdüğümüz kadarıyla 150 kişi oldu gerisini göremedik… saatler 18:20 oluyor ve kapı azcık açılma potansiyeli gösteriyor ve bir maraton başlıyor aranma noktasına kadar yapılan soluksuz bir koşu … Aranma noktasından sorunsuz geçenler podyumun önüne yığılıyor geçmeyenlerde sorunu çözüp geliyor…

Saatler 19.40 sanırım tam hatırlamıyorum Cem Özkan sahne aldı 45 dakikalık bir konserden sonra sahneyi terk ettiler . Canlı performans olarak ilk defa izlediğim cem ve tayfası baya iyi bir performans gerçekleştirdi … Uzaktan takip ettiğim grup ve dinlediğim şarkıları gayet hoş idi .

Cem Özkan sahneden indikten sonra sahneyi Gökçe aldı . sapsarı saçları ve renki gözleri ile Sahnede parıldıyordu… başındaki taç da gayet hoş duruyordu o da yaklaşık 45 dakika kadar sahnede durdu ve şarkılarını seslendirip indi.

Çilekeş çile çektirdi

Siz ne dersiniz bilmem ama çilekeş i ilk defa dinledim ve canlı olarak dinledim . Şu kadar diyebilirim ki gürültü kirliliğinden başka bir şey değil ön planda elektro gitar ritimleri ve yoğun dıstrotıon kullanımı yani beynim patlama noktasına geldi belki sözleri güzeldir daha önce dinlemedim fazla yorum yapmak istemem ancak bende pek iyi bir izlenim bırakmadı… İlk defa dinlediğim için de olabilir diyip sözümü tamamlıyorum. Onlar da sahne performanslarını tamamlayıp sahneden indiler.

Kalp atışları kalplerimizin daha hızlı atmasını sağladı…

Ve sahnede büyük bir koşuşturmaca diğer grupların ekipmanları toplanıyor aynı zamanda şebonun ses ekibi gerekli düzenlemeleri yapıyor kontrolleri tamamlıyor projeksiyonlar açılıyor ve kontrolleri yapılıyor… bir gitarlar da bir bateride , klavyede kontroller tamamlanıyor ve sahne boşaltılıyor…

Kalp atışları duyuluyor. Derinden ve insanın içine işleyen kalp atışları … Herkes ne demek olduğunu biliyor … Şebo geliyor sahne karanlık . ozan geliyor buket geliyor ceren aykan geliyor hepsi yerini alıyor … Merhaba diyor Şebo sahneye geliyor . O muhteşem sesi , o muhteşem performansı ile sevenleri ile buluşuyor … Arkasından Hemen Yalnız geliyor ve şebo haykırıyor

Her bahar öncesinde
Kardelene dönüşmeyi
Kopmayı koparılmayı anlat

Ardından Benim Adım Orman diyor şeboo insanların uzun süre tartıştığı ormanı topladığı, onların yanında olduğu için ne kadar mutlu olduğu gözlerinden anlaşılıyor.

Yeşildim olabildiğince
Yaşlandım maviye değince
Hem gündüz hem gece aklına düşünce
Gel gel gel gel

Ardından gelen diğer birbirinden güzel parçaları konsere eşsiz kıldı…

(sıralamasını hatırlayamadım)

Mayın Tarlası

Can Kırıkları (Meşaleler eşliğinde )

Delgeç (İzmirrrrrrrrrrr diye bağırışı çok güzeldi..)

İnsanlık (Kraliçe ve Buketten Drum Şovu)

Sigara (Çok güzel bir geçmiş oldun şovu ile bitirdi. Serdar Barçın ve Metin Türkcan kendini aştı)

Yağmurlar (Yine bize bıraktı ve seyirci çok sağlam bir performans sergiledi..)

Yeniden Doğup Gelsem de bir sahne oluştu. Şeboya tam uygun bir sahne tam fotoğraflık

Şebo podyumun önüne orta kısıma geldi

tam o arada arka planda deniz ve gökyüzü şebo ve

“al beni istersen
sevgim içimde
gökyüzüm masmavi
çığlıklar gökyüzümde”

süper bir şey oldu …
Şebo bir parçayı bitirdi su içmeye gitti. şarkıya giriş yapacaklardı

Tam o sırada bir sessizlik oluştu
Sabah menajerine ilettiğim kolye ile ilgili olarak ne yapsam ne yapsam diye düşünüyorken aklıma birşey geldi.

Tam sessizlik sırasında bir ses herşeyi başlattı…
“ŞEBOOOOOO KOLYENİ BEĞENDİN Mİİİİİ ??????”
bağıran bendim en öndeydim barikatların arkasında ve doğal olarak o sessizlikte şebo bir anda döndü ve bana baktı bir an şaşırdı ve mikrofona evet beğendim çok teşekkür ederim dedi.. ve Çakıl Taşları ile devam etti konser.. Çok güzel bir uyumdu sanki Aykan beni bekledi ve öyle girdi parçaya…

Eski’nin sonlarına gelirken arka plandaki resimler durdu ekran karardı . ve bir yazı belirdi…

‘Sanatsız kalan bir milletin hayat damarlarından biri kopmuş demektir’

K. Atatürk

Bu aşk az bile sana Şebo…

Şebnem Ferah konserinin son parçası olarak Bu Aşk Fazla Sana adlı parçasını seslendirdi.. Konfeti yağmuru eşliğinde seslendirdiği parçanın ardından mikrofona gelen şebo “maalesef sonuna geldik. İzmirde olmayı çok seviyorum ve İzmir de başka bir duygu olduğunu düşünüyorum bizden sonra Mfö var ve bende onları keyifle dinleyeceğim herkese iyi akşamlar çok teşekkür ederiz dedi” ve seyirciyi selamladıktan sonra sahneden indiler …

Diğer tüm fotoğraflar için facebook’taki Şebokolik sayfasını ziyaret edebilirsiniz.

Tıklayınız

Yazı Erdem Aslan Fotoğraflar: Burcu Eda İlkılınç www.sebokolik.com