Son olarak “Biraz Gülmek İstiyordum” isimli albümüyle dinleyicileri ile buluşan Melis Danişmend, Şebokolik ekibinin bu haftaki konuğu oldu.
Melis Danişmend röportajı sizlerle.

Şebokolik: Öfke ve hüzünden beslenen bir albümden sonra, bu özel şarkıların hazırlık süreci nasıl gelişti?

Melis Danişmend: Albümlerimi hazırlamadan önce kafamda bir tema oluyor genellikle. O temayı da yaşadıklarım, ruh halim, çevremde olup bitenler şekillendiriyor. Biraz Gülmek İstiyordum’un yumuşak başlı bir albüm olmasını istiyordum. Her ne kadar karşılıksız aşkı anlatsa da, bunu öfkeyle değil de usul usul anlatan bir albüm olsun diyordum. Nitekim istediğim gibi de oldu.

Şebokolik: İlk albümle kıyasladığınızda müzikalite olarak kendinizi nasıl değerlendiriyorsunuz?

Melis Danişmend: İlk albüm çok sadeydi. Enstrümanlar minimumda kullanılmıştı. Bu sefer grup müziği ön plana çıktı. Davul, çello, trombon, keman gibi ilk albümde hiç yer almayan enstrümanlara yer verdik. Bir de beraber sahne aldığım arkadaşlarımla hücum kayıt yaptık. Stüdyoya girip aynı anda çalıp söylemenin de albümün geneline çok farklı şekilde etki ettiğini düşünüyorum.

Şebokolik: Biraz Gülmek İstiyordum’da müziklerde davulu duyuyoruz. İlk olarak Rock’n Coke’da şarkıları davulla beraber duymuştuk. Bundan sonra müziğiniz için değişiklikler yapma fikriniz var mı? Üçnoktabir dönemindeki gibi daha sert müzikler olabilir mi mesela?

Melis Danişmend: üçnoktabir dönemindeki gibi sert bir albüm yapacağımı sanmıyorum. Ama belli de olmaz tabii. Zaten sahnede pek çok şarkıyı daha sert şekilde çaldığımız oluyor. Orada enerjimizi sonunda kadar kullanıyoruz.

Şebokolik: Albüm adıyla, fotoğraflarıyla, sözleriyle, müzikleriyle bana yüzde yüz doğal hissettiren bir albüm oldu. Albümü elinize aldığınızda ne hissettiniz?

Melis Danişmend: Bu yorum beni mutlu ediyor. Çünkü yapmak istediğim tam da buydu. Ben albümü ilk elime aldığım zaman sarılıp öptüm

Şebokolik: Açıp dinler misiniz kendi şarkılarınızı? Onlarca prova, kayıt ve konserden sonra aynı şarkıyı yine duymak, söylemek sıkıcı geliyor mu hiç?

Melis Danişmend: Albümlerimi çok az dinlerim. Hatta kayıt, miks, mastering aşamasında yüzlerce kez dinlediğim için albüm yayınlandıktan sonra bir süre hiç dinlemiyorum. Bir de o şarkıyı yazan kişi olarak hikayesini bilmek, kayıt aşamasını hatırlamak şarkıyı normal bir dinleyici gibi dinlememe engel oluyor açıkçası. Sahnedeyken söyleyen/dinleyen kişi olmayı daha çok seviyorum sanırım. O an yeni bir an olduğu için hoşuma gidiyor.

Şebokolik: Şarkıları dinledikten sonra dinleyicilerinizin çoğu huzur bulduğunu söylüyor. Söyledikten sonra ve bu şarkıları paylaştıktan sonra da sizin için öyle mi, gelen tepkilerle siz nasıl hissediyorsunuz?

Melis Danişmend: Benim için bu hiç beklemediğim ve çok şaşırdığım bir yorum oldu daima. Şarkıların hiçbirini huzur dolarak yazmadım ya da söylerken bu his içime yerleşmedi. Ama dinleyicilerin çoğunun bu yorumu yapması benim için sürpriz bir hediye gibi. Memnun oluyorum.

Şebokolik: Şarkı yazmada daha çok olumsuz ruh hallerinin besleyici olma durumu var. Mutlu, pozitif şarkılar da yazar mı ya da yazmak ister mi Melis Danişmend?

Melis Danişmend: Yazmak istiyordum ama bu niyetle ortaya çıkan albümün adı bile Biraz Gülmek İstiyordum Belki ileride mümkün olabilir.

Şebokolik: Yazmak demişken, hikayeler yazdığınızı biliyorum. Bu hikayeleri paylaşma fikriniz var mı günün birinde?

Melis Danişmend: Belki.

Şebokolik: Siz de bir albüm bittikten sonra hemen diğer albümün çalışmalarına başlıyor musunuz? Yoksa bu albümün tadını çıkarmamız için daha uzun zamanımız var mı? Planlarınız neler?

Melis Danişmend: Fiziksel olarak çalışmaya hemen başlamıyorum ama fikir mesaisi hemen başlıyor. Mesela Biraz Gülmek İstiyordum yayınlandıktan bir hafta sonra üçüncü albümümün adını koydum. Temayı belirledim. Şarkılarımı o tema doğrultusunda yazacağımı biliyorum. Çünkü hislerim beni oraya doğru götürüyor.

Sebokolik.com
Özel Röportajı
Muhabir: Alya R Şahin