Hayatı_Şebolaa
Meryem Tuncak
Klasik Üye
Teşekkür Sayısı 14
 Çevrimdışı
Mesaj Sayısı: 351
Ne yapalım be gönlüm olduğu kadar,olmadığı kader..
|
 |
« : Temmuz 27, 2011, 15:44 » |
|
Moda tasarımcısı Ece Akhravi Matin , 2011 koleksiyonuna "My Name is Jungle" ismini verdi. Koleksiyona bu ismi vermesinin sebebini ise bir yazıyla anlatıyor , evet tahmin ettiğiniz gibi albümden esinlenmiş  Şebo işte , herkese ilham veriyor  İşte yazı ; BENİM ADIM NEDEN ORMAN?Bu koleksiyonu yaratma sürecinde hikayemi
oluştururken uzak durmaya gayret ettiğim ilk
şey, bir süreliğine başka hikayelerin içine
girmemek oldu. Hayatın her alanında olduğu
gibi, moda alanında da, isteseniz de
istemeseniz de yerleşmiş bir düzenin içine
giriyorsunuz; her sezon değişen bir takım
kriterler, öngörülen ve hızla yayılıp, hızla
tüketilen trendler gibi... Ben tüm bunlardan
uzak durmaya çalışarak, içinde dört mevsimi
ve sadece içinde bulunduğum dönemde bana
doğru gelen şeyleri barındıran, yıllık bir
koleksiyon oluşturdum. Bu hikâyenin,
insanlarla ilk tanışacağım ve ilk merhaba
diyeceğim bir dönemi temsil edeceğini
düşünerek, koleksiyonu hazırlarken, kendi
sözlerimle, olduğum yerden gördüğüm,
anladığım, biriktirdiğim şeyleri paylaşmayı
amaçladım. Kendi hikâyemi anlatıyor olmak
bana daha gerçek ve samimi geldi.
Bulunduğum yerden gördüklerimi paylaşma
gayretimi en doğru haliyle ifade etmeye
çalışmak kolay bir süreç değildi; hiçbir
yaratma sürecinin kolay olmadığı gibi.
Karaladığım yüzlerce kelime, yüzlerce kadın
ve yüzlerce detay oldu. Ve hepsi, çoğaldıkça
buruşturuldu. Derken, kendi sesinden, kendi
hikâyelerini dinlediğim, melodileriyle
büyüdüğüm kadın, tam da o dönem
hikâyelerine bir yenisini daha eklemişti. Her
şeyi bıraktım, herkesi susturdum, onun sesini
açtım. Benim gayret ettiğim şey, en doğru
şekliyle bir merhaba demekti ve Play’e basıp
kartoneti elime aldığımda gördüğüm ilk şey
“Merhaba” oldu. Bu çok hoş bir tesadüftü...
Sesi hiç susmadı. O gün yüzlerce kağıt
doldurdum. Hepsi bittikten sonra hepsini
yanyana getirdiğimde eskizler bir ormanın
detaylarında, kadınlar ağaç gövdelerinde can
bulmuştu. Anlatmak için gayret ettiğim içimde
sıkışan ve içimden çıkaramadığım her şey
anlamlanmıştı. Bu hikâyenin adı “Benim Adım
Orman”dı. Bu kez; yazılmış bir hikâyeyi, bir
bedene sarıyor oldum.
Duyduğum her söz,
her melodi, her heyecan ya da sükünetin,
süzgecimde bir anlamı vardı. Duyduğum her
şey refleks olarak bana, kullanmam gereken
malzemenin karakterinden, tasarımın
karakterine, şekline, hacmine, naifliğine veya
sertliğine kadar birçok şey söylüyordu. Ben,
aslına bakarsanız sadece duyduğum sesleri
dinledim ve söylenilen her şeye sadık kaldım.
Bir koleksiyon yaratırken kendini bir
hikayenin içinde bulmakla, bir koleksiyonun
hikâyesini okumak arasında belirgin bir
benzerlik var. Yaratma sürecinde çok çok
düşünürüm, kendime çok çok revize veririm,
uykularım kaçar, bakıp değiştiririm. Ama bu
koleksiyon ilk çizdiğim haliyle vücut buldu.
Tekrar tekrar gözden geçirdiğimde
değiştirecek veya geliştirecek hiçbir şey
bulamadım. Bu tam olarak benim
merhabamdı ve en saf haliyle
sonuçlandırdım. Şimdiyse onları rafa asarak
canlanmalarına, yaşam bulmalarına müsade
ederek onlara, bir nevi veda etmiş oldum.
Şimdi yarattığım hikâyeyi dışardan izliyorum.
Bu benim için bir ilk, bu yüzden her biri
eksildiğinde bir yerim eksiliyormuş gibi
hissediyorum ama bilenlere sordum, geçecek
dediler 
Ece AKHRAVI MATIN
|
